Temat nieco wstydliwy. Zakażenia pasożytami.
 XXI wiek to wiek osiągnięć w każdej dziedzinie życia człowieka, który przyniósł ze sobą wiele zagrożeń. Pasożyty na nowo stają się prawdziwym, ogólnoświatowym problemem.

Zarażenia pasożytami obejmują miliardy ludzi na całym Świecie, a sprzyjają im m.in. warunki socjoekonomiczne, podróże i migracje ludności, które ostatnio znacznie się nasiliły. WHO alarmuje, że w ciągu ostatnich 10 lat pasożytami zaraziło się 4,5 miliarda osób, natomiast w skali rocznej są one przyczyną około 14 milionów zgonów na świecie. W Polsce najczęściej spotykanymi pasożytami przewodu pokarmowego (około 65% populacji) są np. owsiki, glista ludzka, lamblia, tęgoryjec dwunastniczy.

  Infekcje pasożytnicze to temat istotnie, nieco wstydliwy, bo przecież tak bardzo lubimy plotkować o zdrowiu, o nadciśnieniu, chorobie wieńcowej, itp. ale kto kiedy pochwali się, że leczy się na pasożyty. Kto będzie opowiadał o swoim tasiemcu, owsikach, czy też gliście ludzkiej?

Pasożyty są organizmami cudzożywnymi, wykorzystującymi stale lub okresowo organizm np. człowieka jako źródło pożywienia i środowisko życia. Antagonistyczne oddziaływanie przynosi „gospodarzowi” – człowiekowi wyłącznie szkody (zatrucie produktami przemiany materii pasożyta – wydalanie, destrukcja tkanek, strata substancji odżywczych).

Pasożyty można spotkać w każdej części naszego ciała: skórze, włosach, mięśniach, płucach, stawach, wątrobie, oczach, mózgu, jelitach.

  Pasożyty najczęściej przenikają do organizmu człowieka droga pokarmową- w czasie spożywania nieumytych owoców, warzyw, picia nieprzegotowanej i brudnej  wody oraz spożywania nieprawidłowo przygotowanych posiłków. Dodatkowym czynnikiem sprzyjającym przemieszczaniu się pasożytów jest nieprzestrzeganie przez ludzi higieny osobistej, a przede wszystkim zapominanie o potrzebie częstego mycia rąk. Niebezpieczne też z tego względu mogą okazując się kontakty z naszymi czworonożnymi ulubieńcami, nieregularnie odrobaczanymi. Czasem ukąszenia owadów np. os, trzmieli, komarów, kleszczy i in. sprawiają że do naszego organizmu przedostają się różne , niekiedy niebezpieczne dla zdrowia pasożyty.

  Ze względu na miejsce bytowania w ustroju człowieka wyróżnia się pasożyty zewnętrzne i wewnętrzne. Mechanizm działania pasożyta polega na uszkadzaniu:

• Skóry-owady, roztocza.
• Ściany jelita, tkanki mięśniowej, układu nerwowego- tasiemce, nicienie , pierwotniaki.
• Innych narządów- wątroba, płuca ,mózg, nerki, jako wtórne zmiany narządów.

Pasożyty człowieka mogą doprowadzić organizm ludzki do całkowitego wyniszczenia. Przez setki lat pasożyty dostosowywały się do warunków życia w ludzkich organizmach. Poprzez ten proces – organizm nie jest w stanie sam ich zdiagnozować, rozpoznać i usunąć. Najgorsze, że pasożyty mogą żyć w nas latami, dziesiątki lat, nie dając objawów.

  Niestety , zakażenia pasożytnicze są  także niedoceniane przez lekarzy, a i w laboratoriach analitycznych każdy woli oglądać eleganckie rozmazy krwi, niż badać kał na obecność jaj pasożytów. Aby leczyć chorobę, trzeba ją wykryć. Od lekarza pierwszego kontaktu pacjent otrzymuje rutynowo skierowanie na trzykrotne  badanie kału na jaja pasożytów. I tu zaczyna się problem. Bo pasożyty nie zawsze są obecne w pobranych próbkach do badania. Skuteczność testów laboratoryjnych na obecność pasożytów, szczególnie w kale, waha się pomiędzy 10% a 30%. Często więc pacjent dostaje negatywny wynik, kiedy w rzeczywistości pasożyta lub jego jaj po prostu nie wykryto w danej próbce. Badanie serologiczne jest bardziej wiarygodne około 35-50% aby stwierdzić poziom przeciwciał przeciw pasożytom.

  Pasożyty są to żywe organizmy, które mają swoje cykle rozwojowe, różne dla różnych gatunków. Nie we wszystkich okresach cyklu rozwojowego można wykryć w kale jaja. Jest to doprawdy przypadek, aby badanie zbiegło się z okresem, gdy jaja lub cysty pojawiają się w kale. Trzeba też pamiętać, że często pacjenta zaatakował więcej niż jeden gatunek. Do takich „towarzyskich” pasożytów należy zwłaszcza tęgoryjec dwunastniczy, czy włosogłówka. Doświadczeni pracownicy laboratoriów wiedzą, że po znalezieniu np. jaj włosogłówki  trzeba szukać jaj innych pasożytów. Dobrze, jeśli będą to owsiki gorzej, gdy towarzyszem włosogłówki okaże się tasiemiec lub glista ludzka.

  W przypadku lamblii prawie zawsze jest wynik negatywny w badaniu kału, gdyż lamblie zwykle zasiedlają inne obszary niż jelito grube, podobnie jest z pasożytami bytującymi w tkankach miękkich i narządach. Nie ma ich w kale, dotyczy to dużej części przywr, glist i części gatunków tasiemców. Bytują one w narządach wewnętrznych, jak płuca, wątroba, drogi żółciowe lub na narządach, w mięśniach, w mózgu, w gałce ocznej, w układzie krwionośnym (duża część pierwotniaków) lub limfatycznym.

  Innym rodzajem diagnozowania na obecność pasożytów jest test przy pomocy aparatu Mora pozwala dokładnie stwierdzić, jaki pasożyt zagnieździł się w organizmie. Jest to metoda diagnozowania i regulacji zaburzeń w naszym organizmie wykorzystująca osiągnięcia biofizyki i medycyny biologicznej. Badanie to daje również dodatkowo ogromną wiedzę o innych aspektach organizmu, stanie narządów oraz nietolerancjach pokarmowych. Terapia biorezonansowa jest wielkim skokiem nauki w XXI wiek. W trakcie wieloletnich badań stwierdzono, że każdy człowiek posiada indywidualne spektrum drgań elektromagnetycznych, które mogą zostać zakłócone przez choroby.