Wierzbownica
Wierzbownica drobnokwiatowa (Epilobium parviflorum)
Wiadomości ogólne
Wierzbownica drobnokwiatowa– gatunek rośliny zielnej należący
do rodziny wiesiołkowatych. Zasięg obejmuje północno-zachodnią Afrykę, niemal całą Europę, Bliski Wschód, północne Indie po Chiny W Polsce gatunek bardzo pospolity, rzadszy tylko w części południowo-zachodniej.
Kwitnie od lipca do sierpnia, rzadziej do września. Występuje w rowach, w szuwarach lub zaroślach nadrzecznych, na brzegach wód stojących i płynących, na podmokłych terenach leśnych. Rośnie na glebach gliniastych, żyznych.
Z wyglądu wierzbownica drobnokwiatowa jest rośliną raczej niepozorną; posiada wydłużone na kształt lancetu liście, owłosioną i dość kruchą łodygę oraz kwiaty o charakterystycznej, jasnofioletowej lub purpurowej barwie. Roślina ta dorasta średnio do wysokości około 60 cm.
Surowiec
Zasadniczo surowcem zielarskim, który znajduje zastosowanie w celach leczniczych jest ziele (herba Epilobii), czyli górna część łodygi z liśćmi i pąkami kwiatów, zbierana w czasie kwitnienia. Wykorzystywany jest również korzeń wierzbownicy w łagodzeniu objawów rozrostu gruczołu krokowego– jako środek o właściwościach przeciwzapalnych. Wierzbownica drobnokwiatowa stanowi bogate źródło fitosteroli, flawonoidów i garbników o właściwościach przeciwzapalnych i przeciwbakteryjnych, antyoksydacyjnych, przeciwobrzękowych i wzmacniających naczynia krwionośne. W jej składzie znajdują się taniny, kwercetyna, mirycetyna i kemferol, kwasy: arachidonowy, olejowy, oleinowy, chlorogenowy, a także linolenowy i linolowy. Wśród głównych substancji biologicznie czynnych obecnych w liściach wierzbownicy wymienia się b-sitosterol oraz jego glikozyd: b-sitosterolinę.
Właściwości lecznicze
Przypisuje się wierzbownicy drobnolistkowej właściwości przeciwbakteryjne, przeciwzapalne, odtruwające, rozkurczowe, przeciwalergiczne, przeciw wysiękowe, uspokajające i przeciwbólowe. Stosuje się ją głównie w leczeniu łagodnego przerostu prostaty. Posiada działanie łagodzące stany zapalne gruczołu krokowego i właściwości moczopędne. Ziele stosowane jest również w zapaleniu cewki moczowej oraz przewlekłych i nawracających zapaleniach pęcherza moczowego; pobudza regenerację tkanki nabłonkowej. Korzeń wierzbownicy wykorzystywany jest również jako środek o właściwościach przeciwzapalnych. Wierzbownica wpływa korzystnie na równowagę hormonalną organizmu, w związku z tym jest stosowana często w leczeniu trądziku, łojotokowego zapalenie skóry, łuszczycy, łupieżu pstrego, łysienia androgenowego, w układowych chorób autoimmunologicznych.
Regularne stosowanie herbatki oczyszcza cerę i zmniejsza ilość wydzielanego łoju. Ekstrakt z ziela wierzbownicy jest jednym ze składników kosmetyków: kremów do twarzy, toników, płynów leczniczych na skórę głowy.
Przepis na napar
Jedną pełną łyżeczkę suszu zalać szklanką wrzącej wody i parzyć pod przykryciem 15 minut. Pić na czczo 1 szklankę rano i drugą wieczorem. Nie należy słodzić powstałego naparu. Wierzbownicę drobnokwiatową można też stosować zarówno w formie tabletek i należy je stosować zgodnie z zaleceniami napisanymi na ulotce lub według zaleceń lekarza.
Przeciwwskazania
Wierzbownicy drobnokwiatowej nie powinny stosować kobiety w ciąży oraz karmiące, ze względu na brak badań odnośnie do bezpieczeństwa stosowania. U osób uczulonych na którykolwiek ze składników wierzbownicy mogą się pojawić reakcje alergiczne. Ze względu na wpływ na gospodarkę hormonalną, wierzbownica drobnokwiatowa może przyczynić się u kobiet do zmiany długość cyklu menstruacyjnego.