DZIURAWIEC ZWYCZAJNY (Nazwa łacińska Hypericum perforatum)

Zwany także zielem świętojańskim, to bylina porastająca łąki, polany, widne zarośla, zbocza, skraje lasów. Grecy tłumaczą także nazwę hypericum „nad podziw” (rozumie się skuteczne). Już w starożytności znana była ta roślina jako ziele święte, czarodziejskie. Hipokrates, Albertus Magnus, św. Hildegarda, Paracelsus i Jasnowidząca z Prevost mówią o tej roślinie z wielką czcią. Od dawna lekarze zapisywali zioło to na swych receptach, jako swego rodzaju „wszechlek”, powodując wiele cudownych uleczeń.

Wiadomości ogólne
Dziurawiec jest rośliną wieloletnią, dorastającą do 30-70 cm wysokości, o sztywnej łodydze rozgałęziającej się w górnej części. Na drobnych liściach widoczne są – gdy spojrzymy pod światło – niewielkie dziurki. Są to zbiorniczki zawierające olejek lotny (stąd pochodzi nazwa rośliny). Dziurawiec kwitnie od czerwca do września – kwiaty są żółte, pięciopłatkowe, zebrane na szczytach pędów w niby baldachy. Surowcem zielarskim jest ziele dziurawca zbierane w okresie kwitnienia i wysuszone w zacienionym i przewiewnym miejscu (rozłożone cienką warstwą albo powiązane w nieduże pęczki i zawieszone). Przy zbiorze ziela dziurawca ścina się szczyty kwitnących pędów pozostawiając około l/3 części rośliny nad ziemią. Nie należy zbierać roślin przekwitniętych.

Związki czynne

Dziurawiec jest jednym z najpopularniejszych i najczęściej używanych ziół o wszechstronnym działaniu. Jest to roślina, która swoje właściwości lecznicze zawdzięcza kilku substancjom – hyperycynie (czerwonemu barwnikowi), która jest flawonoidem, działającemu moczopędnie hyperozydowi, rutynie i kwercetynie, które uszczelniają naczynia włosowate, działającym przeciwbiegunkowo i bakteriostatycznie garbnikom oraz posiadającej właściwości antybiotyczne hyperforynie. Hiperycyna barwi napar z dziurawca na czerwono i zwiększa wrażliwość na światło słoneczne, dlatego przyjmując preparaty zawierające dziurawiec, należy unikać przebywania na słońcu (szczególnie latem), by nie ulec poparzeniom i porażeniu słonecznemu. Hyperycyna ma działanie antydepresyjne. Wykorzystywano ja w badaniach i próbach leków przeciw AIDS.

Ponadto dziurawiec zawiera olejki eteryczne, żywice, kwasy organiczne, pektyny, cholinę, sole mineralne, cukry, witaminy A i C. Dziurawiec; w niektórych krajach np. w Australii podlega administracyjnemu zwalczaniu jako chwast.
To świętojańskie ziele najlepiej zbierać w samo południe – ma wtedy największą moc.

Działanie i zastosowanie

Współczesna fitoterapia poleca stosowanie dziurawca w stanach zapalnych i skurczowych dróg żółciowych, zastoju żółci w pęcherzyku żółciowym, początkowych objawach kamicy żółciowej oraz osłabieniu czynności wątroby. Zaleca się go też w stanach zapalnych błony śluzowej żołądka i jelit, zmniejszonym wydzielaniu soku żołądkowego, braku apetytu, zgadze, wzdęciach, wiatrach, biegunce i bólach brzucha, gdyż ma działanie rozkurczające na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego. Aby pozbyć się dolegliwości żołądkowych, należy przygotować napar z dziurawca. Wystarczy łyżkę ziela wsypać do szklanki, zalać wrzącą wodą i pozostawić pod przykryciem do naparzenia na 15 minut. Pić 1/2 lub 2/3 szklanki 2-3 razy dziennie po jedzeniu (jako środek rozkurczowy) lub przed posiłkiem (jako środek pobudzający wydzielanie soków trawiennych, żółciopędny).

Przetwory z ziela dziurawca w medycynie naturalnej wykorzystuje się również w zmniejszonym wydalaniu moczu oraz w kamicy, niezależnie od umiejscowienia złogów i rodzaju kamicy moczowej, a także w skazie moczanowej. Dziurawiec swoje moczopędne właściwości zawdzięcza flawonoidom, a zwłaszcza substancji o nazwie hiperozyd. Dzięki nim dziurawiec zwiększa o 15 do 30 proc. dobową ilość wydalanego moczu.

Dziurawiec wykazuje działanie uspokajające, w związku z tym stosuje się go w stanach wyczerpania nerwowego, niepokoju, zaburzeniach równowagi nerwowej. Dziurawiec stosuje się także w zaburzeniach psychowegetatywnych i stanach depresyjnych. Można go również zastosować u dzieci, które moczą się w nocy, mają lęki nocne. Swoje działanie uspokajające i przeciwdepresyjne zawdzięcza dziurawiec zawdzięcza hyperycynie. Jak wynika z badań, substancja ta hamuje rozkład neuroprzekaźników (serotoniny), których niedostateczna ilość w organizmie daje objawy złego nastroju, lęku, przygnębienia. Jednak herbatki z dziurawca nie pomogą w leczeniu depresji, gdyż hyperycyna nie rozpuszcza się w wodzie. W kuracji przeciwdepresyjnej stosuje się standardowe preparaty na bazie dziurawca, które można kupić w aptekach. Warto wiedzieć, że wyciągi z dziurawca mają podobną skuteczność co standardowe środki antydepresyjne stosowane w kuracji łagodnego i średniego stopnia depresji.

Wyciągi z dziurawca stosuje się również w leczeniu bielactwa, czyli zaniku pigmentu skóry. Preparaty podaje się doustnie, a jednocześnie smaruje miejsca dotknięte chorobom sokiem lub olejem dziurawcowym i naświetla promieniami nadfioletowymi.

Natomiast dziurawiec stosowany zewnętrznie ułatwia gojenie ran, oparzeń, odmrożeń, działa ściągająco i antyseptycznie na błony śluzowe i uszkodzone miejsca skóry. Lekki odwar z dziurawca (1/2 łyżki ziela na 1 szklankę wody) można stosować do przemywania skóry z trądzikiem, ropniami i wrzodami. Warto wiedzieć, że olejek eteryczny z ziela dziurawca wchodzi niekiedy w skład kremów i emulsji regenerujących skórę. Ponadto używa się go do płukania w zapaleniu dziąseł, jamy ustnej i gardła. Słynny w dziejach ziołolecznictwa Bock (1568 r.) zlecał dziurawiec jako środek przeciw-krwotoczny i leczący rany, moczopędny i regulujący krwawienia miesięczne kobiet, przeciw rwie kulszowej i atakom apoplektycznym, przeciw zimnicy, skutkom „podźwignięć”, a zewnętrznie przeciw oparzeniom i owrzodzeniom. Dr Shmidt odkrył i udowodnił działanie lecznicze dziurawca zalecając go w przypadkach uszkodzenia substancji nerwowej w wyniku obrażeń mechanicznych i niedokrwistości, przemęczenia umysłowego i wstrząsów mózgu, porażeń i skurczów nerwowych, epilepsji, neurastenii, histerii, zapaleniu nerwów, a ponadto ran ciętych, kłutych i zgnieceń.

Dr Bryliński, który stosował utrwalony sok dziurawca, zalecał go nawet w leczeniu choroby raka!!! Dr Herold na początku XX wieku w czasopiśmie „Therapia nova” VIII/2, opisał doświadczenia dr  Brylińskiego w artykule „Wpływ hypericum perforatum na procesy biochemiczne w organizmach opanowanych przez złośliwe nowotwory”.

W czasopiśmie „Terapia nova” nr VIII/10 późniejszym numerze dr Bryliński cytuje kilka ciężkich przypadków różnych schorzeń żołądka takich jak: nadkwaśność żołądka, wrzód dwunastnicy, guz żołądka, nerwica przewodu pokarmowego i sposób leczenia ich dziurawcem; wszędzie z wynikiem dodatnim.

Najefektowniejszym tryumfem swego działania leczniczego wpływu – pisze dr Bryliński – święcić może dziurawiec w samych początkach rozwijającego się niedomagania żołądkowego, gdy śluzówka nie jest wyraźnie chorobliwie zmieniona, a objawy podmiotowe, jak zgaga, bóle w dołku i wymioty zaczynają już niepokoić. Zacytuję tutaj myśl Horacjusza: Cur moriatur homo,dum Hypericum crescet in horto – dlaczego człowiek umiera, skoro świętojańskie ziele rośnie w ogrodzie. Ks. Kneipp pisze: „To ziele wywiera wielki wpływ na wątrobę; a herbata jest znakomita dla niej lekarstwem. Mała domieszka aloesu wzmacnia jego działanie, a skutki można widzieć w moczu, w którym pływają całe kosmyki tkanek chorobotwórczych. Bóle głowy pochodzące z wodnistych cieczy, albo gniecenie w żołądku, zaflegmienie piersi i płuc leczy odwar dziurawca bardzo szybko”.

Działania uboczne

NA SUROWO DZIURAWCA JEŚĆ NIE WOLNO!!!
Zaobserwowano, że krowa, jeśli z trawą zje dziurawiec – dostaje silnego świądu skóry, do tego stopnia, ze „drapiąc” się o np. drzewo – łamie je.

Uwaga! Preparaty zawierające dziurawiec mogą zmniejszać skuteczność niektórych przyjmowanych leków.

Preparatów z dziurawca nie wolno jednak stosować podczas terapii skojarzonej z interferonem i niektórymi chemioterapeutykami przeciwnowotworowymi, a także z indynawirem używanym w leczeniu zakażeń wirusem HIV, antykoagulantami, takimi jak: warfaryna, cyklosporyna, a także z niektórymi doustnymi preparatami antykoncepcyjnymi. Należy też uważać na stosownie preparatów z dziurawca z innymi lekami. W związku z tym osoby przyjmujące jakiekolwiek farmaceutyki powinny przed spożycie dziurawca skonsultować się z lekarzem.

Jest wiele ziół służących człowiekowi. Każda dolegliwość ma swojego przeciwnika – w roślinach i w umyśle chorego. Dziurawiec w hierarchii ziół leczniczych znajduje się na szczycie. Tak wszechstronnego zastosowania nie posiada żadna roślina. Jest to skromna, niewielka roślina i… rośnie wszędzie.

Sięgaj po herbatkę z dziurawca jeśli:

   * Jak ci smutno
   * Jak jesteś zły i ,,żółć cię zalewa”
   * Jak stolec się zaparł i…nie ma ochoty wyjść
   * Jak „rżnie” i „dźga” w dołku lub prawym boku
   * I wiele, wiele innych podobnych niedomagań.

 Nalewka z dziurawca i miodu

Świeże kwiaty dziurawca drobniutko pokroić lub zmiksować albo przekręcić przez maszynkę do mięsa. Napełnić słój litrowy lub większy (w zależności od potrzeb). Wlać spirytus 70%, tyle aby zioło było przykryte. Szczelnie zakręcić słój i postawić na słońcu, na 2 tygodnie lub dłużej. Przecedzić zioła przez gazę małą ilością dobrej wody „przepłukać” oraz wycisnąć (dodać) do powstałej nalewki, tyle samo miodu płynnego. Aby lekarstwo miało odpowiednią moc należy odstawić nalewkę na 3 miesiące.
Zaleca się stosować w: w chorobach wątroby, zapaleniu nerek, nadciśnieniu i małym ciśnieniu , rozstrojach żołądka i jelit, stanach zapalnych jamy ustnej, gardła, schorzeniach przyzębia jako rozcieńczenia wodą, płukanka; przy migrenach, jako środek uspakajający,
przeciwdepresyjny.

Nalewka dziurawcowa

100 gram kwiatów paków i liści dziurawca (szczyt rośliny – około 10 cm) bez łodyg, 0,5 litra spirytusu 70% trawić około 2 tygodni. Przecedzić przez szmatkę i wycisnąć.

Stosować: w stanach nerwicowo depresyjnych, w leczeniu zaburzeń czynności przewodu pokarmowego. Można stosować do nacierania w przypadku stawowych dolegliwości i korzonkowych. Nalewka dziurawcowa regeneruje też układ nerwowy. Działa przeciwdepresyjnie.

Dawkowanie: 20–30 kropli 3 × dziennie w kieliszku wody przed jedzeniem.

Nalewka z dziurawca i mięty

   * duża garść świeżego dziurawca lub 15 saszetek (fix)
   * łyżka mięty lub 3 torebki (fix)
   * ( 1 torebka ziół w torebkach fix – odpowiada 1 łyżeczce zmielonych ziół).

Zalać 2 szklankami zimnej wody, postawić garnek na ogniu – doprowadzić do wrzenia, odcedzić uzyskany wywar, dosłodzić łyżką miodu. Dodać taka samą ilość spirytusu (mniej-więcej, pól na pół) i nalewka jest gotowa. Przy tej nalewce wszystko dobrze się trawi, nie ma przykrych sensacji. Sam napar dziurawca i mięty jest doskonałym środkiem po alkoholu.

Nalewka z kurkumy, dziurawca i gałki muszkatołowej

   * łyżeczka kurkumy
   * łyżeczka dziurawca
   * łyżeczka gałki muszkatołowej

Sproszkowane zioła wsypać do słoja, zalać 100 gram spirytusu 70%, zakręcić szczelnie i postawić w słonecznym ciepłym miejscu na 4 tygodnie (codziennie wstrząsać). Potem, alkohol, który „przeszedł” składnikami leczniczymi ziół przecedzić bardzo dokładnie przez watę. Dodać ¼ l czystej wódki 40%. Butelkę szczelnie zakorkować.
 
Stosować:  3 x dziennie po 1 łyżeczce przez 5 dni. Potem TYDZIEŃ PRZERWY…. i  znowu 3 × dziennie przez 5 dni, itd. Pić 30 minut przed posiłkami.
 
Działanie: ułatwia przyswajanie składników odżywczych w pożywieniu,  obniża kwasowość soków trawiennych, znosi wzdęcia, usuwa przykrywa zapach z żołądka,  poprawia metabolizm /przemianę materii/, podnosi sprawność fizyczną, intelektualna, działa przeciwdepresyjnie.
Nie zaleca się stosować żadnych preparatów w skład, których wchodzi dziurawiec:

   * przed plażowaniem
   * przed opalaniem w solarium

Kwiaty i ziele dziurawca używać można w postaci wywaru (należy zagotować zioła), nalewek lub olejków

Olejek dziurawcowy

I sposób wykonania

Świeże kwiaty dziurawca rozdrobnić, napełnić słój. Zalać dobrą oliwą np. z oliwek. Zioła musza być przykryte. Zakręcić słój i postawić na słońce na 2 tygodnie. Codziennie poruszać słojem. Oliwka będzie miała piękny bordowy kolor. Po tym czasie słój należy włożyć do garnka z wodą i lekko podgrzać. Potem przelać zawartość na gazę rozłożoną na sicie i mocno wycisnąć. Rozlać do buteleczek.
Wciśnięte zioła można wykorzystać jednorazowo np. zrobić sobie okład na nogi z żylakami.

II sposób wykonania

Wziąć stosunkowo nieduży, lecz dosyć wysoki garnek, oraz litrowy lub większy słoik z szerokim otworem. Na dno garnka położyć porcelanowy talerzyk odwrócony do góry dnem lub ściereczką lnianą złożoną wielokrotnie.

Do garnka wstawić słoik wypełniony dziurawcem świeżym (może być także suszony). Wlać do słoja dobrej oliwy tak, by przykrywała górna warstwę ziela. Garnek napełnić wodą. Postawić na ogniu. Uważać, aby ogień pod garnkiem nie był zbyt silny, by oliwa z dziurawcem nie wykipiały ze słoika (słój z ziołami ma być otwarty). Wyparowaną wodę w garnku uzupełnić wrzątkiem. Po sześciu godzinach ciągłego gotowania lekarstwo będzie gotowe. Przecedzić jak w poprzednim przepisie.

III sposób wykonania

Olejek, dziurawcowy inaczej oliwę świętojańską sporządza się także w następujący sposób:
Rozgniecione kwiaty dziurawca napełnia się flaszkę, nalewa się do pełna dobrej jadalnej oliwy i stawia na słońcu.
Mniej więcej po 10 dniach, gdy oliwa nabierze barwy czerwonej, należy ją przecedzić, wygniatając także dobrze kwiaty, a następnie do oliwy tej namoczyć znów nowych rozgniecionych kwiatów i postawić znów na 10 dni na słońcu. Można to powtórzyć jeszcze raz lub dwa, aż oliwa nabierze koloru ciemnoczerwonego.

Cudowna pomoc w problemach kręgosłupa i stawów.

Zewnętrznie na: bóle pleców, mięśniobóle lędźwiowe, rwa kulszowa, reumatyzm, regeneruje tarczki międzykręgowe (dyski), bóle brzuszka u niemowląt, oparzenia, rany,  owrzodzenia żylakowe,  bielactwo, jest bardzo skuteczny w zmianach zwyrodnieniowych kręgosłupa,  łagodzi bóle, poprawia motorykę mięsni i stawów.

Przy chorym kręgosłupie
Położyć się płasko na brzuchu (plecami do góry). Na środek pleców w rowek wzdłuż kręgosłupa pokropić małą ilością olejku. Dłońmi rozprowadzić olejek (z leciutkim naciskiem) od dołu – (od pośladków) – do góry (do głowy). Takie delikatne ruchy wykonywać 10–15 minut. Wskazane jest po takim zabiegu przykryć chorego, aby poleżał około 10 minut.
Najlepiej poprosić kogoś z rodziny, przyjaciół, aby taki masaż z użyciem olejku dziurawcowego, wykonał przed pójściem spać.
W pierwszy tygodniu należy zabieg wykonywać codziennie.
W drugim – co drugi dzień
W trzecim – 2 × w tygodniu
 
Zastosowanie olejku dziurawcowego przy wrzodach żołądka
1 łyżkę stołową lub 2 – pić 30 minut przed jedzeniem 3 – 4 razy dziennie. Surowo przestrzegać diety.
Na początku kuracji najlepiej jest głodować pijąc tylko wodę dwa do 3 dni i oczywiście pić olej dziurawcowy. Czwartego dnia i do końca tygodnia jeść tylko po 1/3 ugotowanego na miękko jajka. Przez następne 2 tygodnie zjadać po połówce jajka 3 × dziennie i trochę płynnej owsianki. Następnie do tej diety podawać rosół z kury (nie z fermy).
Po 5 tygodniach nieco białego mięsa jeść (np. kurczak, indyk, itp.). Tak wytrwać do końca trzeciego miesiąca kuracji. „Normalne” odżywianie można podjąć dopiero po 10 miesiącach od początku leczenia. Przez 18 miesięcy nie wolno pić napojów alkoholowych, nawet bardzo słabych.
PRZESTRZEGANIE  DIETY  ORAZ  PICIE  OLEJKU  DZIURAWCOWEGO – powoduje całkowity zanik wrzodu.
Można także poddać się operacji wrzodu żołądka, ale wyboru kuracji dokonuje wyłącznie chory. Musi wiedzieć jednak, ze kuracja naturalnym sposobem obejmuje cały organizm, eliminując także przyczynę.

Oczyszczanie woreczka żółciowego
Z zalegającej gęstej kwaśnej żółci (błota żółciowego) oraz drobnych kamieni.
Pić 1 łyżkę olejku dziurawcowego oraz sok z 1 cytryny. Przed pójściem spać wypić olejek dziurawcowy i popić sokiem z cytryny. Można tez inaczej – wymieszać olejek z sokiem cytrynowym i szybko wypić.

Olejek z dziurawca jako lek przeciw depresyjny

1–2 łyżeczek od herbaty pić codziennie olejek dziurawcowy bez żadnych dodatków. Efekty leczenia pojawia się po dwóch lub trzech tygodniach.

Herbatka z dziurawca

1 łyżkę stołową dziurawca wsypać do garnuszka zalać 1 szklanką, zimnej wody zagotować. Postawić na ogniu i doprowadzić do wrzenia. Zagotować i przykryć. Trochę ostudzić. Przecedzić Herbatkę z dziurawca najlepiej pić na noc. Sen szybko przychodzi, a dolegliwości ustępują.
Wymienione w tej pracy przepisy i receptury nie zastępują leczenia medykamentami oraz nie zwalniają chorych od pójścia do lekarza.
Każdy człowiek jest niepowtarzalną indywidualnością.
Niepowtarzalne są schorzenia jak również zespoły schorzeń.
Dlatego też „dopasowanie” kuracji na poszczególne schorzenia musi być także indywidualne.

---